Quis istud possit, inquit, negare?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Bonum patria: miserum exilium. Cur post Tarentum ad Archytam? Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Duo Reges: constructio interrete. Tu quidem reddes;

Non semper, inquam;

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Magna laus.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;

Confecta res esset.

Videsne quam sit magna dissensio?

1. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
2. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
3. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
4. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

• Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
• Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.
• Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?
• Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quare ad ea primum, si videtur; Collatio igitur ista te nihil iuvat. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Sumenda potius quam expetenda. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Frater et T. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit ut Gallonius, loquitur ut Frugi ille Piso, non audio nec eum, quod sentiat, dicere existimo.

Ita fiet, ut animi virtus corporis virtuti anteponatur
animique virtutes non voluntarias vincant virtutes
voluntariae, quae quidem proprie virtutes appellantur
multumque excellunt, propterea quod ex ratione gignuntur,
qua nihil est, in homine divinius.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere
sapienti, mala meminisse non oportere?